W marcu

Od dwóch dni słyszę o zorzach polarnych nad Polską. Od dwóch dni – a właściwie nocy – wychodzę na spacery, żeby zobaczyć to zjawisko, ale niestety nic z tego. Zapewne te informacje, że „zorze widać w całej Polsce” kończą się na Warszawie, bo u nas na południu nie było niestety nic widać 🙁

Jutro za to częściowe zaćmienie Słońca. W internecie mnożą się pomysły na to jak je oglądać. Daleka jestem od eksperymentowania na własnych oczach, a tym bardziej na oczach rodziny, pomysłów odnalezionych w necie. Mam obawy, że wszelkiego rodzaju szybki i folie – czy to osmolone nad świeczką czy to spawalnicze (które co prawda mam, ale jakieś przedpotopowe więc nie ma pewności co do skuteczności), jednak się nie sprawdzą, a płacić za chwilę ciekawości wzrokiem, to trochę za wysoka cena.

Dziś piękna pogoda. Później ma być dużo gorsza (kolejny zimny, deszczowy weekend). Planuję więc na dziś wielkie mycie okien i sprzątanie tarasu, na tyle na ile czas pozwoli, oczywiście. Muszę też wygonić Ukochanego do poprawienia naszych płotków i drewnianych przegród, bo się ździebko rozlatują. O ile oczywiście da się naprawić i nie trzeba będzie kupić nowych (oby nie, bo nie na rękę mi tej wiosny dodatkowe wydatki; i tak mam ich za dużo). Tak czy inaczej wyjęłam jakieś jego narzędzia i maszyny stolarskie, i wszystko ładnie ułożyłam na tarasie na stole, żeby było szybciej, i żeby nie było wykrętów, że późno przyszedł z pracy, a zanim się wszystko znajdzie to będzie ciemno… Przydałoby się też zrobić przepierkę garderoby. Odzież zawsze inaczej pachnie kiedy wyschnie na świeżym powietrzu, a przy tej temperaturze i wiaterku da radę.

Ogród pięknie kwitnie pierwszymi wiosennymi kwiatami; na drzewach i krzewach pojawiły się pąki; zaczęły latać owady, niestety łącznie z muchami; za to na szczęście bez komarów (odpukać). Chciałoby się, żeby taka pogoda pozostała, żeby można było wybrać się w sobotę i niedzielę na wycieczkę rowerową… Oby prognozy się nie sprawdziły.